Ένα μήνα μετά το έγκλημα στα Τέμπη και ένα κινηματικό
Μάρτιο, λαός και νεολαία βομβαρδιζόμαστε από προεκλογικές διακηρύξεις. Σύσσωμο
το σύστημα υπό την επίβλεψη των ξένων κέντρων προσπαθεί να μας πείσει ότι η
μητέρα των μαχών είναι οι επερχόμενες εκλογές. Είναι όμως αυτό που πραγματικά
χρειαζόμαστε;
Αν κάτι αποκρυσταλλώθηκε το προηγούμενο διάστημα είναι ότι δεν
μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη σε καμία κυβέρνηση. Αποτελεί διαχρονική πολιτική
επιλογή η έκθεση των ζωών μας σε κίνδυνο! Δεν ήταν η κακιά στιγμή ούτε
συγκυρία. Το δείχνουν τα υπό κατάρρευση σχολεία ή τα εργατικά ατυχήματα-
εργοδοτικά εγκλήματα στα οποία η κυβέρνηση κάνει τα στραβά μάτια και τις
συνεχείς καταστροφές με αφορμή ακόμα και μια μικρή αλλαγή καιρού. Οι
παρούσες συνθήκες μόνο μεσαίωνα θυμίζουν!
Όσοι από εμάς γλιτώσουν από τα παραπάνω καλούνται να δώσουν
άλλες μάχες! Η αύξηση του κατώτατου μισθού είναι εμπαιγμός με την ακρίβεια
να καλπάζει, τους μισθούς να μην καλύπτουν και τις στοιχειώδεις ανάγκες και τις
συντάξεις πείνας! Όσο συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία και το
σύστημα δεν μπορεί να εκτονώσει τις κρίσεις του, μεταφέρει τις συνέπειες
στην πλάτη μας! Τη ίδια ώρα ξένο και
ντόπιο κεφάλαιο συνεχίζουν να κερδοφορούν εις βάρος μας! Ο πλούτος που
παράγεται μεταφέρεται από κάτω προς τα πάνω και από μέσα προς τα έξω!
Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, οι δρομολογούμενοι πλειστηριασμοί
κάνουν φανερό ότι ακόμα και το δικαίωμα στη στέγη είναι υπό αμφισβήτηση. Ενώ
κατηγορούν τους δανειολήπτες, η κυβέρνηση σε συνεργασία με το τραπεζικό
κεφάλαιο μοιράζει επιπλέον δάνεια στους νέους για απόκτηση κατοικίας! Παριστάνουν
ότι στηρίζουν τη νεολαία τη στιγμή που χτυπάνε επαγγελματικά δικαιώματα και δίνουν
αέρα στην εργοδοσία να μας εκμεταλλεύεται στο έπακρο!
Οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των εκφραστών του συστήματος δεν
γίνονται προς όφελος του λαού, αλλά ενάντιά του. Για την ακρίβεια,
ανταγωνίζονται για το ποιος μπορεί να σταθεί ως πιο αξιόπιστος φορέας της επίθεσης
διεκδικώντας την εύνοια Ευρωπαίων και Αμερικανών ιμπεριαλιστών.
Είναι ανάγκη η συγκρότηση εστιών αντίστασης και
διεκδίκησης. Η γειτονιά μας, τα σχολεία μας, οι εργασιακοί χώροι μπορούν να
μετατραπούν σε κέντρα αγώνα. Οι μαζικές απεργίες και διαδηλώσεις του
προηγούμενου διαστήματος καθώς και το παράδειγμα της Γαλλίας και άλλων
ευρωπαϊκών χωρών μας δείχνουν το δρόμο!
ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΘΥΣΙΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ!
· ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΚΑΙ ΦΤΗΝΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
· ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
· ΔΩΡΕΑΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ - ΔΩΡΕΑΝ ΣΠΟΥΔΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ
· ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΖΩΗΣ
· ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ – ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ
