Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος από τότε που ανέλαβε τη διαχείριση του συστήματος η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας παίρνοντας έτσι τη σκυτάλη της αντιλαϊκής επίθεσης από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτό το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε έχουν συμβεί πολλά.
Το σύστημα, αξιοποιώντας την κληρονομιά που άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε τη βεντάλια της επίθεσης του ενάντια στο λαό και την εργατικής τάξη. Ψηφίστηκαν μια σειρά αντιλαϊκών νομοσχεδίων αλλά και εφαρμόστηκε όλη την αντιλαϊκή εργαλειοθήκη που δημιούργησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Επίσης η χώρα μας προσδέθηκε ακόμα περισσότερο στο άρμα των ιμπεριαλιστών με τη μεγαλύτερη της εμπλοκή σε επικίνδυνους πολεμικούς σχεδιασμούς. Στους κινδύνους που αντιμετωπίζει ο λαός ήρθε και προστέθηκε ο κορωνοϊός. Ένας κίνδυνος που έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις αφού όλες οι δομές υγείας είναι διαλυμένες από την χρόνια επίθεση αλλά και γιατί το σύστημα δεν διατίθεται να πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο για να προστατέψει το λαό. Το μόνο που κάνει είναι να αξιοποιεί την πανδημία για να κλιμακώνει την επίθεση του φορτώνοντας σε εργαζόμενους, άνεργους και νέους όλα τα βάρη.
Η νεολαία αυτό το διάστημα ήταν βασικός στόχος αυτής της επίθεσης. Με που το που ανέλαβε τα ηνία η κυβέρνηση της ΝΔ κατάργησε το Άσυλο και έντεινε τους ταξικούς φραγμούς στο χώρο της εκπαίδευσης. Παράλληλα με το ξέσπασμα την πανδημίας και εν μέσω καραντίνας, ψήφισε το νόμο Κεραμέως για την εκπαίδευση. Ένα αντιδραστικό νόμο που μετατρέπει το λύκειο σε εξεταστικό κάτεργο επαναφέροντας, ανάμεσα σε άλλα, την τράπεζα θεμάτων σε όλες τις τάξεις του. Εκτός των άλλων προωθείται και υποχρεωτική στράτευση στα 18 με παράλληλη αύξηση της στρατιωτικής θητείας, με σκοπό το σύστημα να ελέγξει από νωρίς τις συνειδήσεις των νέων αλλά και να τους μετατρέψει σε φθηνό κρέας για τους πολέμους που έρχονται.
Κι ενώ ο κίνδυνος από την πανδημία αυξάνεται συνεχώς, η κυβέρνηση βάζει στο στόχαστρο τη νεολαία για άλλη μια φορά. Αυτήν τη φορά κατηγορώντας την ανοιχτά ότι ευθύνεται για την εξάπλωση της πανδημίας γιατί μαζεύεται στις πλατείες, κάνει πάρτι και δεν προσέχει. Φυσικά οι ευθύνες της κυβέρνησης για το άνοιγμα των σχολείων με μαθητές στριμωγμένους σε 25αρια και 30αρια τμήματα σε αίθουσες κλουβιά, χωρίς το αναγκαίο εκπαιδευτικό προσωπικό, χωρίς το αναγκαίο προσωπικό καθαριότητας δεν ακούγονται πουθενά. Στα πανεπιστήμια η κατάσταση δεν είναι καλύτερη, αφού οι φοιτητές έχοντας παρακολουθήσει ένα εξάμηνο κάνοντας κάποια υποτυπώδη τηλεμαθήματα μέσω internet κλήθηκαν να συμμετάσχουν σε εξεταστικές σφαγείο τόσο τον Ιούνιο όσο και το Σεπτέμβριο. Αντίστοιχα και το νέο ακαδημαϊκό να ξεκινά με ακόμη χειρότερους όρους. Όσο για την εργαζόμενη νεολαία οι συνθήκες έχουν γίνει τραγικές, γιατί καλείται να εργαστεί σχεδόν χωρίς κανένα δικαίωμα κάτω από την πίεση της εργοδοτικής τρομοκρατίας και χωρίς ούτε στοιχειώδη μέτρα ασφάλειας και προστασίας τόσο ενάντια σε εργατικά «ατυχήματα» όσο και έναντι του κορωνοϊού.
Το ελπιδοφόρο είναι ένα μαζικό γύρο των μαθητικών καταλήψεων με αιτήματα τα ουσιαστικά μέτρα προστασίας στα σχολεία και τις προσλήψεις εκπαιδευτικών και καθαριστριών. Αυτό το αγωνιστικό ξέσπασμα που δέχεται πολλαπλές πιέσεις και τρομοκρατία από την κυβέρνηση για να φέρει αποτελέσματα δεν πρέπει να μείνει μόνο του. Αλλά να πλαισιωθεί από την υπόλοιπη νεολαία και το λαό.
Για να συμβεί αυτό, ανάγκη είναι να οργανωθεί η νεολαία όπως και ο λαός στα συλλογικά τους όργανα (φοιτητικοί σύλλογοι, εργατικά σωματεία κτλ) στην κατεύθυνση της μαζικής πάλης. Μακριά από λογικές ανάθεσης και συνδιαχείρισης, με σκοπό τη δημιουργία μαζικών κινητοποιήσεων και αγώνων τόσο σε επίπεδο γειτονιάς όσο και σε κεντρικότερο επίπεδο. Για να στηρίξουμε τους μαθητές! Για να συνδέσουμε τα αιτήματα τους με τα δικά μας. Για να μπουν φραγμοί στην αντιλαϊκή πολιτική του συστήματος.
ΔΡΟΜΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ- ΔΑΦΝΗΣ- ΥΜΗΤΤΟΥ
