Με σύνθημα "Να βαδίσουμε στους ΔΡΟΜΟΥΣ της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ενάντια στη βάρβαρη πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας, της φασιστικοποίησης και του πολέμου" πραγματοποιήθηκε η σημερινή συγκέντρωση της κίνησής μας στη πλατεία της Καλογήρων, στη Δάφνη.
Κεντρικός ομιλητής ο Στάθης Κωνσταντόπουλος:
Συνδημότες, Συνδημότισσες
Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι και συνταξιούχοι που βρεθήκαμε σε κοινούς αγώνες, που δώσαμε τη μάχη όλο το προηγούμενο διάστημα σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο, πήραμε την απόφαση να συγκροτήσουμε την κίνηση «ΔΡΟΜΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ-Απέναντι στο κατεστημένο τους» και να συμμετέχουμε στις δημοτικές εκλογές στο δήμο Δάφνης-Υμηττού.
Η απόφασή μας αυτή έρχεται να καλύψει ένα μεγάλο κενό: την ανάγκη της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ και ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ως τη μόνη πραγματική διέξοδο για το λαό και τους εργαζόμενους στις δύσκολες μέρες που βιώνουμε αλλά και σε αυτές που μας ετοιμάζουν.
Αντίσταση και διεκδίκηση με χαρακτήρα αναμέτρησης και όχι συνδιαλλαγής και συνδιαχείρισης με το σύστημα. Κόντρα σε αυταπάτες για «αγωνιστές δήμαρχοι και σύμβουλοι» με τους δημότες και το λαό στο περιθώριο. Ενάντια σε λογικές δήθεν «αγωνιστικής, φιλολαϊκής, αριστερής διαχείρισης του Δήμου» σε ένα πλαίσιο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της πολιτικής της ΕΕ, των χρημάτων που δίνει το ΕΣΠΑ και των κυβερνήσεων των κανονικών ή άτυπων μνημονίων και της φοροληστείας.
Αντίσταση και διεκδίκηση με αναφορά στον κόσμο και τα προβλήματα του σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο. Προβλήματα που ούτε αρχίζουν ούτε τελειώνουν με τις εκλογές, όπως υποκριτικά τα θυμούνται κάθε φορά οι υποψήφιοι των κυρίαρχων πολιτικών κομμάτων. Υποψήφιοι που παρουσιάζονται ως «ακομμάτιστοι, αδέσμευτοι και ανεξάρτητοι» και που υπόσχονται ότι αν πάρουν το δήμο θα λύσουν όλα τα προβλήματα, ότι θα καταφέρουν ό,τι δεν κατάφεραν όλοι οι προηγούμενοι, αρκεί να τους ψηφίσουμε.
Για αυτούς η τοπική αυτοδιοίκηση είναι εφαλτήριο πολιτικής καριέρας και όχι βήμα προβολής και υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων. Οι περισσότεροι από αυτούς στήριξαν σε επίπεδο δήμου, φανερά και ξεδιάντροπα, την αντιλαϊκή πολιτική. Εφάρμοσαν τα μνημόνια κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ εξειδικεύοντάς τα σε επίπεδο δήμου: Έτσι είδαμε αύξηση δημοτικών τελών, απολύσεις εργαζομένων στην τοπική αυτοδιοίκηση, δραστική περικοπή εργασιακών δικαιωμάτων και συρρίκνωση των δημοτικών υπηρεσιών καθώς και τη δέσμευση της δημόσιας και δημοτικής περιουσίας στο υπερταμείο.
Παρά τις θριαμβευτικές εξαγγελίες για δήθεν «έξοδο από τα μνημόνια και επιστροφή στην κανονικότητα» συνεχίζουμε να ζούμε σε μια χώρα όπου οι εργαζόμενοι θα πρέπει τάχα να «χαμογελάνε» επειδή έχουν μια εργασία των 300 ευρώ, όπου οι συνταξιούχοι θα πρέπει να είναι ικανοποιημένοι με μια σύνταξη πείνας και οι λίγο νεότεροι σε ηλικία να μη ελπίζουν πια ότι θα προλάβουν.
Σε μια χώρα όπου οι νέοι όταν δεν είναι άνεργοι, όταν δεν έχουν μεταναστεύσει, βιώνουν τον πιο σκληρό εργασιακό μεσαίωνα. Μια χώρα όπου θα πρέπει να λέμε ευχαριστώ για τις ελεημοσύνες, τα ψίχουλα και τη «γενναιοδωρία» των κυβερνήσεων και των δανειστών ενώ μας έχουν αρπάξει μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα αιώνων κατεκτημένα με σκληρούς και αιματηρούς αγώνες.
Σε μια χώρα όπου λιμάνια, δρόμοι, αεροδρόμια κ.λπ. παραδόθηκαν και υποθηκεύτηκαν σε αυτούς που τη ληστεύουν χρόνια τώρα, γιατί δήθεν τους «χρωστάμε»! Όλα αυτά συμβαίνουν δίπλα μας, μέσα στη γειτονιά μας και στη ζωή μας.
Δεν είναι επομένως τυχαίο ότι διάφοροι τοπικοί πολιτευτές βρίσκονται σε προεκλογική εκστρατεία για το δήμο με έναν κυρίως πολιτικό στόχο. Να αναλάβουν τα πόστα της τοπικής «κυβέρνησης» και να στοιχήσουν το λαό πίσω από τις κυρίαρχες αντιλαϊκές πολιτικές.
Δεν είναι τυχαίο που, αν και «υπερκομματικοί» ανήκουν σε κομματικούς σχηματισμούς που υπηρετούν αδίστακτα την πολιτική της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης από ΗΠΑ και ΕΕ. Πολιτική που και η σημερινή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υπηρετεί με τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο βαφτίζοντας «φίλους μας» τους εμπρηστές των πολέμων που διαλύουν χώρες και μακελεύουν τους λαούς, που σχεδιάζουν πραξικοπήματα και δημιουργούν τα καραβάνια των προσφύγων.
Πολιτική που εξυμνεί σαν «μεγάλη ευκαιρία» τις συμφωνίες με την ιμπεριαλιστική ΕΕ και το πολεμοκάπηλο ΝΑΤΟ, που μετατρέπει τη χώρα σε μια απέραντη αμερικανική βάση και φέρνει νέα άτυπα μνημόνια. Συμφωνίες που δήθεν μας προφυλάσσουν από τον πόλεμο, την προσφυγιά και ότι προάγουν την ασφάλεια και σταθερότητα στην περιοχή.
Στην πραγματικότητα αυτές οι συμφωνίες έχουν ήδη κλιμακώσει την ένταση στην περιοχή των Βαλκανίων και στο Αιγαίο. Το νέο στρατιωτικό δόγμα «Ελλάδας-Αιγύπτου-Ισραήλ-Κύπρου» για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων από τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές πετρελαϊκές εταιρείες καθώς και η «συμφωνία των Πρεσπών», όλα υπό την υψηλή εποπτεία των ΗΠΑ, μετατρέπουν τη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια σε ωρολογιακή βόμβα, εμπλέκοντας τη χώρα σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων που μετατρέπει το λαό της σε «αναλώσιμο υλικό».
Συνδημότες, Συνδημότισσες
Είναι φανερό στον καθένα ότι στις τοπικές κοινωνίες εξελίσσεται μια αντιδραστική και αντιλαϊκή επίθεση όμοια με αυτήν που βλέπουμε να εξελίσσεται συνολικά στην κοινωνία. Στα ζητήματα της λαϊκής στέγης που βγαίνει στο σφυρί, των χιλιάδων κατασχέσεων κάθε μέρα, των δημόσιων χώρων που ξεπουλιούνται στα ιδιωτικά συμφέροντα, της μόρφωσης, του αθλητισμού και της ψυχαγωγίας που εμπορευματοποιούνται, στα ζητήματα της εργασίας όπου κυριαρχούν η εργοδοτική τρομοκρατία, οι απαράδεκτες συμβάσεις ομηρίας και συνθήκες εργασίας, οι απολύσεις και τα εργατικά ατυχήματα που είναι εγκλήματα στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Η αντιλαϊκή πολιτική της τοπικής εξουσίας εκφράστηκε στα σχολεία και στους παιδικούς σταθμούς, όπου οι γονείς καλούνται να βάλουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη και να «συμβάλουν» στη συντήρηση και λειτουργία τους, δίπλα με ποικιλόμορφους χορηγούς της… δήθεν ανιδιοτελούς αυτοπροβολής και επιχειρηματικότητας. Σε μια ταξική εκπαίδευση των περικοπών και ελλείψεων σε υποδομές και ανθρώπους.
Εκφράστηκε στη λογική της ιδιωτικοποίησης, της «ανταποδοτικότητας» και της εμπορευματοποίησης των αναγκών των δημοτών.
Αποδεικνύεται όλο και πιο συχνά, όλο και πιο φανερά, ότι η πολιτική των δήμων είναι μέρος της πολιτικής των κυβερνήσεων του κεφαλαίου και της εξάρτησης από την ΕΕ-ΗΠΑ.
Η πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας, της εργασιακής ανασφάλειας, τροφοδοτεί την ακροδεξιά, τον εθνικισμό και το φασισμό που επιχειρεί να σηκώσει ξανά κεφάλι στις γειτονιές. Οι πολιτικές τους έγιναν όχημα αντιδραστικών, ρατσιστικών και φασιστικών απόψεων που εκφράζονται με επιθέσεις ενάντια σε μετανάστες της περιοχής, με παραληρήματα μισαλλοδοξίας, αντικομμουνισμού και εθνικισμού. Απόψεις που βλέπουν τον «εχθρό» στους γειτονικούς λαούς, στους πρόσφυγες και μετανάστες, σε κλάδους και εργαζόμενους που απεργούν, αλλά ποτέ στα ξένα ή ντόπια μεγαλοαφεντικά. Ταυτόχρονα, αναπολούν ξεδιάντροπα τις πιο «σκοτεινές» και αιματοβαμμένες εποχές της ιστορίας, τις δικτατορίες, τις χούντες και τη ναζιστική κατοχή!
Είναι φανερό ότι η ξενοφοβία, ο ρατσισμός και οι φασιστικές-εθνικιστικές αντιλήψεις χρησιμοποιούνται για να μας διαιρέσουν, να διασπάσουν την αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζόμενων και μεταξύ λαών. Για μας είναι ξεκάθαρο ότι όχι μόνο δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους μετανάστες και τους γειτονικούς λαούς, αλλά μας ενώνει ο αγώνας ενάντια στους κοινούς εχθρούς, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την καπιταλιστική εκμετάλλευση.
Αυτή την πολιτική θα αντιμετωπίσουμε ακόμα πιο άγρια την επόμενη περίοδο. Όποια κυβέρνηση και αν εκλεγεί, όποια δημοτική αρχή και αν αναδειχθεί.
Συνδημότες, Συνδημότισσες
Ο χαρακτήρας που έχει προσλάβει η «τοπική αυτοδιοίκηση», ιδιαίτερα μετά τον «Καποδίστρια» και τη συνένωση των δήμων, τον μετέπειτα «Καλλικράτη» και «Κλεισθένη» που αλυσόδεσαν ακόμη πιο σφιχτά τους δήμους στην κεντρική εξουσία, μετατρέποντάς τους σε πεδίο δράσης των επιχειρήσεων και βορά στα ιδιωτικά συμφέροντα, δεν επιτρέπει αυταπάτες για τις δυνατότητες ανατροπής, μέσω των δημοτικών συμβουλίων, της πολιτικής που επιβάλλει περισσότερα βάρη στις πλάτες του λαού για χάρη της πλουτοκρατίας.
Είχαμε και έχουμε την άποψη ότι η τοπική εξουσία είναι το μακρύ χέρι της κεντρικής εξουσίας από την οποία και εξαρτάται σε θεσμικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Όλα αυτά τα απίθανα και φανταχτερά που λέγονται περί βελτίωσης σε επίπεδο δήμου ή περιφέρειας εντός μιας κοινωνίας που ρημάζει, συσκοτίζουν το χαρακτήρα που έχει προσλάβει η «Τοπική Αυτοδιοίκηση». Κι όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο σπέρνοντας αυταπάτες για το ρόλο και τις δυνατότητες των «δημάρχων και δημοτικών συμβούλων», λένε συνειδητά ψέματα.
Βάφτισαν μέχρι και τις Περιφέρειες «Τοπική Αυτοδιοίκηση», ώστε στο όνομα της «αυτοδιοίκησης» να προωθούν τις πολιτικές της φτώχειας και της κατάργησης των δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας. Η αλήθεια είναι ότι οι Περιφέρειες δεν είναι, δεν μπορεί να είναι όργανα που να εκφράζουν και να υλοποιούν τα δικαιώματα του λαού. Είναι όργανα του συστήματος και του κράτους του. Από αυτό ελέγχονται και με βάση τις επιλογές του συστήματος αποφασίζουν. Και αυτό δεν αλλάζει επειδή εκλέγεται ο Περιφερειάρχης και οι σύμβουλοι του. Γιατί αποτελούν στην πραγματικότητα κυβερνητικοί μεσάζοντες που εγκρίνουν και παρακολουθούν την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής στους κατά τόπους δήμους. Σε απόσταση από τους πολίτες και πιο κοντά στον κρατικό μηχανισμό η περιφέρεια καταφέρνει να λειτουργεί ταυτόχρονα σαν «αμορτισέρ» της λαϊκής οργής αλλά κυρίως σαν ο «ανευθυνοϋπεύθυνος» της τοπικής αυτοδιοίκησης. Όλα αυτά δεν δίνουν καμία δυνατότητα παρέμβασης σε αγωνιστική, αντιρεφορμιστική και αντισυνδιαχειριστική βάση. Γι' αυτό το λόγο είμαστε ενάντια στη συμμετοχή στις περιφερειακές εκλογές και καλούμε το λαό σε ΑΠΟΧΗ απ’ αυτές.
Σήμερα, όσο ποτέ, είναι ανάγκη να κατανοήσουμε ότι εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν.. Η ρήξη με τον ταξικό αντίπαλο και τη βαρβαρότητα που επιβάλλει απαιτεί μαζικούς και ανυποχώρητους αγώνες. Απαιτεί ένα ασυμβίβαστο λαϊκό και εργατικό κίνημα που δεν συνδιαλέγεται και θα κινείται στην κατεύθυνση της αντίστασης-διεκδίκησης. Που θα παλεύει να δημιουργήσει τους όρους και τις προϋποθέσεις να πάρουν οι ίδιοι οι κάτοικοι την υπόθεση στα δικά τους χέρια.
Συνδημότες, Συνδημότισσες
Στο συνδυασμό μας συμμετέχουν απλοί και λαϊκοί αγωνιστές, εργαζόμενοι, νέοι και άνεργοι που έχουμε δώσει αγώνες στο δήμο:
• Δώσαμε αγώνες για την απομάκρυνση του μπαρουτάδικου και μετέπειτα της ΠΥΡΚΑΛ, ώστε να δοθεί ο χώρος αυτός στους κατοίκους της περιοχής με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας. Το ίδιο έγινε και για τη Γυμναστική Ακαδημία και για άλλους χώρους του δήμου που αποτελούν «φιλέτο» για το ντόπιο και ξένο ιδιωτικό κεφάλαιο.
• Δώσαμε αγώνες για να αναπτυχθεί ένα μεγάλο αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στην περιοχή μας, ενάντια στον πόλεμο στο Ιράκ και την πρώην Γιουγκοσλαβία.
• Δώσαμε αγώνες ενάντια στην αλλαγή του συνταγματικού άρθρου 16, που αφορά την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, όπου διαδηλώσαμε με τους κατοίκους της περιοχής για δωρεάν και δημόσια παιδεία για όλο το λαό.
• Αντιταχθήκαμε στο σχέδιο «Καποδίστρια» και τη συνένωση των δήμων, στον μετέπειτα «Καλλικράτη» και «Κλεισθένη», που υποκριτικά εξυμνούν την «αποκέντρωση» και την «αυτονομία» των δήμων, να αναζητούν δηλαδή χρηματοδότηση και πόρους σαν να είναι ιδιωτικές εταιρείες.
Οι συνέπειες γνωστές: Μια σειρά κοινωνικές υπηρεσίες και υποχρεώσεις προς τους δημότες έχουν εξαφανιστεί, ενώ βασιλεύει η επιχειρηματικότητα, οι ιδιωτικοποιήσεις, η ανταποδοτικότητα και… ο λογαριασμός πάει στους δημότες.
• Εναντιωθήκαμε στις απολύσεις, στις άγριες εργασιακές συνθήκες και στα συχνά εργατικά «ατυχήματα» που προκαλεί η εγκληματική πολιτική που ακολουθεί και η τοπική εξουσία, ευθυγραμμιζόμενη με το αντεργατικό πλαίσιο της κυβέρνησης και της ΕΕ.
• Εναντιωθήκαμε στα χαράτσια που έβαλε ο δήμος για τα πεζοδρόμια στον Υμηττό, όπου μετά από μαζικές κινητοποιήσεις των κατοίκων πετύχαμε μια μεγάλη νίκη.
• Εναντιωθήκαμε στην πώληση του Ελληνικού, αυτού του «φιλέτου» των 6.000 στρεμμάτων που προορίζεται για «γκέτο» πλουσίων, μια ιδιωτική πόλη μέσα στην πόλη, που θ’ αλλάξει τη φυσιογνωμία, τις συνθήκες ζωής και καθημερινότητας όλων των νοτιοανατολικών προαστίων.
Οι συνέπειες αυτής της τσιμεντένιας «τερατούπολης» θα είναι δραματικές σε όλο το φάσμα της ζωής μας: από το περιβάλλον, την κίνηση στους δρόμους και τη δημόσια υγεία ως τις εργασιακές συνθήκες και την τοπική αγορά. Θα φέρει υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, λουκέτα στα εμπορικά καταστήματα μιας ευρύτερης περιοχής, απολύσεις, εργασία με όρους Ειδικής Οικονομικής Ζώνης μέσα στο γκέτο. Την ίδια στιγμή, η ιδιωτικοποίηση ολόκληρου του παραλιακού μετώπου, η «αθηναϊκή Ριβιέρα», όπως την αποκαλούν, που δεν είναι τίποτε άλλο από διαδοχικές εφοπλιστικές ιδιοκτησίες (Νιάρχος, Λάτσης κ.ά.), αποκόβει το λαό του Λεκανοπεδίου από τη θάλασσα.
• Πήραμε πρωτοβουλίες στήριξης και αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό και το δοκιμαζόμενο λαό της Συρίας, στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Συμμετείχαμε σε αντιφασιστικές διαδηλώσεις.
Αλλά και μέσα στο σχήμα της Λαϊκής Αντίστασης- Αριστερής Αντί-ιμπεριαλιστικής Συνεργασίας συμβάλαμε, είτε μόνοι μας είτε με άλλες συλλογικότητες, για να αναπτυχθεί ένα κίνημα αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενους λαούς και τους πρόσφυγες, καταγγέλλοντας τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τα δεινά που φέρνουν.
Καταγγείλαμε τέλος την προσπάθεια αποκλεισμού λαϊκών σχημάτων και συλλογικοτήτων σαν τη δική μας από τις εκλογές στην τοπική αυτοδιοίκηση εκ μέρους των μηχανισμών του κράτους και της κυβέρνησης. Δεν αποδεχόμαστε την κρατική χρηματοδότηση. Δεν αποδεχόμαστε τον οικονομικό έλεγχο του κράτους, που αποτελεί και πολιτικό έλεγχο της δραστηριότητάς μας. Στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις, στις δυνάμεις των συντρόφων και συναγωνιστών, των απλών ανθρώπων που παλεύουν καθημερινά για το μεροκάματο και για μια ζωή με δικαιώματα και αξιοπρέπεια.
«Βιβλία εσόδων – εξόδων» μας είναι ο απολογισμός που κάνουμε για το πόσο υπηρετήσαμε τη λαϊκή υπόθεση. Πόσο σταθήκαμε δίπλα στον άνεργο, τον απολυμένο, τον απλήρωτο εργάτη και εργαζόμενο, δίπλα σε κάθε λαϊκό αγωνιστή και άνθρωπο. Λόγο επομένως δίνουμε μόνο σε αυτούς.
Συνδημότες, Συνδημότισσες
Δεν υποσχόμαστε ότι θα λύσουμε τα προβλήματα για λογαριασμό των κατοίκων, αλλά ότι θα προσπαθήσουμε να τα λύσουμε μαζί με τους κατοίκους. Είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να βάλει φραγμό στα αντιδραστικά σχέδια κεντρικής και τοπικής εξουσίας, που ανοίγει δρόμους για ένα καλύτερο μέλλον.
Σας καλούμε σε συστράτευση και σε κοινούς αγώνες για να διεκδικήσουμε όσα μας ανήκουν, για μια ζωή με δικαιώματα. Να καταδικάσουμε και να αντισταθούμε στην επιβαλλόμενη αντιλαϊκή πολιτική, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα και μια σειρά από εχθρικές και επιζήμιες για το λαϊκό κίνημα απόψεις συνδιαχείρισης και ταξικής συνεργασίας. Απόψεις και λογικές που προβάλλονται και από «προοδευτική» έως και «αγωνιστική» πλευρά και αποτελούν «αριστερό άλλοθι» νομιμοποίησης της κυρίαρχης πολιτικής.
Σας καλούμε να παλέψουμε έτσι ώστε μέσα από τους ΔΡΟΜΟΥΣ της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ να ανακαλύψουμε ξανά τη δύναμή μας. Χωρίς αυταπάτες για τις δυσκολίες που θα βρούμε μπροστά μας. Κόντρα στην ευκολία των έτοιμων λύσεων, της ανάθεσης και της συνδιαχείρισης.
Η παρέμβαση μας είχε και έχει βάθος χρόνου. Δεν εκκινεί με βάση τις δημοτικές εκλογές και δεν επικεντρώνεται σε αυτές. Φιλοδοξεί να είναι μια πολιτική επιλογή με διάρκεια και αναφορά στον κόσμο του αγώνα που θέλει να αντισταθεί και να διεκδικήσει σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο.
Για να ανοίξουμε ένα μονοπάτι συλλογικής έκφρασης και δράσης. Για να εκφράσει ο λαός της περιοχής μας την αντίθεσή του στο μαύρο μέλλον που του ετοιμάζουν η τοπική και η κρατική εξουσία.
Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι η παρέμβαση σε τοπικό επίπεδο αποτελεί ακόμα μια προσπάθεια να ανοίξει και να προβληθεί η ανάγκη της οργάνωσης του λαού για έναν διαφορετικό και καλύτερο κόσμο για εμάς και τις επόμενες γενιές.
Χρειαζόμαστε οργάνωση, αντίσταση, διεκδίκηση!
Χρειάζεται να ξεπεράσουμε το κλίμα της απογοήτευσης και της παραίτησης, να ανακαλύψουμε ξανά μέσα στην πάλη τις μεγάλες δυνάμεις που έχει ο λαός όταν αγωνίζεται. Σε αυτό το δρόμο της Αντίστασης και της Διεκδίκησης καλούμε να πορευτούμε μαζικά και αποφασιστικά.
ΨΗΦΙΣΤΕ-ΣΤΗΡΙΞΤΕ την κίνηση «ΔΡΟΜΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ Απέναντι στο κατεστημένο τους»
