Από τη μια, η «απλή αναλογική» με την οποία η κυβέρνηση επιχειρεί να εμφυσήσει «φιλολαϊκό πνεύμα» και επαναφορά στη «δημοκρατική κανονικότητα» στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης. Από την άλλη, εγκύκλιοι, κρατικές παρεμβάσεις και αντιδημοκρατικοί όροι αποκλεισμού από τις δημοτικές εκλογές σε λαϊκά σχήματα και συλλογικότητες που θέλουν να συμμετάσχουν προς όφελος του λαού, προβάλλοντας τα εργατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ανάγκες.
Η «δημοκρατία» τους ορίζει αυστηρά τα εξής:
1) Οποίος θέλει να συμμετάσχει στην πανάκριβη «γιορτή της δημοκρατίας» θα πρέπει να έχει και ανάλογη τσέπη. Η συμμετοχή ανά υποψήφιο κοστολογείται 50 € συν 200 € για τον επικεφαλής. Ενώ τα ψηφοδέλτια πληρώνονται σε… χρυσό, ώστε να προστατευτεί η διαδικασία από την όποια «ατέλεια» όσον αφορά στην ποιότητα του χαρτιού.
2) Απαγορεύεται αυστηρά αριθμός υποψηφίων κάτω από το προβλεπόμενο όριο που ορίζει ο αριθμός των εδρών του δημοτικού συμβουλίου (34, 41 και περισσότεροι υποψήφιοι, ανάλογα με την έκταση του δήμου), ώστε να «νομιμοποιείται» το απαγορευτικό χρηματικό ποσό και ο περιορισμός του δικαιώματος συμμετοχής σε τοπικές συλλογικότητες που δεν συγκεντρώνουν τουλάχιστον ίσο αριθμού υποψηφίων και τον αριθμό των εδρών. Δηλαδή, απαγορεύονται οι… συναθροίσεις άνω των 2 ατόμων από την ανάποδη!
3) Χωρίς ΑΦΜ, τραπεζικό λογαριασμό και βιβλία εσόδων - εξόδων δεν έχεις δημοκρατική υπόσταση! Πρέπει οπωσδήποτε πίσω από τη «δημοκρατική ευαισθησία» και «επιθυμία σου να συμμετέχεις στα κοινά» (δηλαδή, την ανάγκη σου να αγωνίζεσαι), να υπάρχει μια εταιρία με έσοδα και έξοδα καταγεγραμμένα, κάποιος σπόνσορας, χορηγός ή μεγαλοεπιχειρηματίας. Διαφορετικά, εκτός από «τρομοκράτης» και «ταραχοποιός» κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς και ως «κλέφτης». Θέλει να ξέρει το κράτος τις συνδρομές των μελών: ποιοι, πόσοι, πόσο, πώς και γιατί; Γιατί και η πολιτική δραστηριότητα είναι επιχείρηση (για την οποία, ωστόσο, το κράτος δε δείχνει ανάλογο ενδιαφέρον). Ποια δημοκρατική εκλογική διαδικασία βγαλμένη από το λαό; Εδώ παίζουν τα μεγαθήρια της πολιτικής (τα αστικά κόμματα, δηλαδή) που, ως γνωστόν, δεν… φοροδιαφεύγουν, δεν χρηματοδοτούνται με «βρώμικο χρήμα», δεν κλέβουν δημόσιο χρήμα. Κι όταν τα κάνουν όλα αυτά… «ε, τότε τους κρίνει ο λαός στις επόμενες εκλογές»!
Δεν αποδεχόμαστε την κρατική χρηματοδότηση. Δεν αποδεχόμαστε τον οικονομικό έλεγχο του κράτους, που αποτελεί και πολιτικό έλεγχο της δραστηριότητάς μας. Στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις, στις δυνάμεις των συντρόφων και συναγωνιστών, των απλών ανθρώπων που παλεύουν καθημερινά για το μεροκάματο και για μια ζωή με δικαιώματα και αξιοπρέπεια.
«Βιβλία εσόδων - εξόδων» μας είναι ο απολογισμός που κάνουμε για το πόσο υπηρετήσαμε τη λαϊκή υπόθεση. Πόσο σταθήκαμε δίπλα στον άνεργο, τον απολυμένο, τον απλήρωτο εργάτη και εργαζόμενο, δίπλα σε κάθε λαϊκό αγωνιστή και άνθρωπο. Λόγο επομένως δίνουμε μόνο σε αυτούς.
